Uit alles wat ik ben tegen gekomen bij het beginnen van mijn blog heb ik 5 werkwijzen gekozen die het meest voor de hand liggen als iemand wil gaan bloggen.
- Je begint gewoon en kijkt wel waar het schip strandt. Je zoekt een aantal artikelen over ‘hoe begin ik een blog’, schraapt bij elkaar wat je denkt nodig te hebben en frommelt een blog in elkaar. Als het je echt niet interesseert hoe alles er uit komt te zien en of jouw blog ook inderdaad lezers boeit kun je dit gewoon zo doen. Of misschien ben je een geboren blogger en lukt het je toch op deze manier te bloggen en iets moois neer te zetten.
- Je neemt bloggen zeer serieus. Je leest er alles over wat los en vast zit, volgt veel bloggers en vloggers om van hen te leren hoe zij hun blogs schrijven en aan de man brengen. Verder doe je uitgebreid onderzoek naar je doelgroep, je denkt serieus na over de titel, je schrijfstijl, je onderwerpen, de opbouw, de leesbaarheid en zorgt dat alles grammaticaal tot in de puntjes in orde is. Ook bezoek je verschillende cursussen over ‘bloggen’. Je gaat alleen voor het perfecte, grote kans dat er dan nooit een blog van je verschijnt, want bloggen is doen en durven, fouten maken en leren en de perfecte blog bestaat niet.
- Je leest je eerst in, begint dan zorgvuldig en gaat dan al je beginsels aan iedereen laten lezen en laten voorzien van commentaar. Dus je laat veel mensen meekijken en vraagt tips en adviezen. Hoe meer mensen je vraagt hoe groter de verwarring, want hoe meer mensen, hoe meer ideeën. Je probeert nu al het iedereen naar zijn zin te maken. Hoe moet dat straks als je blog hebt gepubliceerd, ook dan zal het je niet lukken iedereen blij te maken. Natuurlijk, af en toe iemand laten meelezen of meekijken en prima, maar het blijft wel jouw verhaal en als je absoluut niet met kritiek om kunt gaan kun je er beter niet aan beginnen.
- Je pleegt vooral plagiaat. Je hebt te weinig vertrouwen in je eigen kunnen, dus je jat alle ideeën van anderen en gebruikt die op zo’n slimme manier dat waarschijnlijk niemand doorheeft dat de inhoud niet uit jouw brein voortkomt. Je plezier of je stress zal vooral gericht zijn op “hoe zorg ik ervoor dat niemand erachter komt dat deze blog niet uit mijn eigen brein is ontsproten”. Het lijkt me een hele kunst om ervoor te zorgen dat niemand iets doorheeft en pijnlijk om jezelf op deze manier in het hoekje van de niet weters en niet kunners en niet durvers te plaatsen.
- Je doet het net zoals je de meeste dingen in je leven hebt geleerd; met vallen en opstaan. Met af en toe wat hulp van anderen, met fouten om van te leren, met mensen om je heen die je af en toe wat moed inspreken of je wijzen op onhandigheden. En als het goed is leer je al doende en zullen je volgers dat ook merken en ga je er steeds meer lol in krijgen omdat het makkelijker wordt.
Maar zo niet dan kun je altijd nog een echte hobby gaan nemen, zoals punniken of macrameeën of kaarten maken van theezakjes. En als je daar dan heel goed in bent, kun je altijd nog een blog maken voor bangeriken.
