8 juni, nationale spijbeldag voor volwassen
Dit lijkt me een contradictio in terminis, oftewel een innerlijke tegenspraak. Maar laten we er eens goed naar kijken.
Eerst de term werkplezier. Werkplezier is trots zijn op de dingen die je op je werk doet en daar dan je plezier uithalen. De taak van een manager in dit geval is het op de hoogte zijn van het afwezig of aanwezig zijn van werkplezier bij de werknemers. Want een werknemer die zijn werk leuk vindt, heeft minder snel last van werkdruk, is productiever, staat positiever in het leven en zal zich minder snel ziek melden en ook minder ‘spijbelen’ Heeft een werknemen dus weinig werkplezier, dan kan hij samen met zijn werkgever kijken wat er nodig is om het plezier te verhogen. Soms gaat het om kleine dingen, zoals het opruimen van de werkplek, het op tijd nemen van pauzes of het vaker geven en ontvangen van complimenten. Soms gaat het om groter zaken, zoals de mogelijkheid je in je werk te kunnen blijven ontwikkelen, waarbij je je persoonlijke kwaliteiten en je autonomie kunt inzetten, een goede relatie met collega’s en werkgevers, een goede balans werk en privé.
Goed, nu zal ik mijn werk als blogger eens onder de loep nemen, in relatie tot werkdruk. Eigenlijk heb ik helemaal geen werkdruk, niemand legt me iets op, bv. om de dag een blog of minstens een x aantal likes per week. De enige druk die ik me kan opleggen is de afspraak met mijzelf en die is heel soepel. Ik streef naar 2 blogs per week, kom ik daarboven, prima, kom ik daar onder, ook uitstekend. Ik heb een piep klein kantoortje en die is redelijk opgeruimd. Op mijn bureau ligt 1 stapel ‘to do’ werk en voor de rest is het redelijk opgeruimd. En pauzes nemen hoef ik niet. Want ik werk bijvoorbeeld 1 of 2 uur aan een blog. Op een later moment die dag of de volgende dag lees ik hem nog eens door en post ik hem op mijn blog, www.finaontdektdewereld.nl en op LinkedIn, Facebook en Instagram. Complimenten krijg ik van mijn lezers dus dat zit ook gebakken, natuurlijk kunnen er altijd nog wel wat complimenten bij. Dat helpt mij om er achter te komen wat voor blogs mensen leuk vinden. Dus laat vooral naast je ‘like’ een bericht achter, dat helpt mij om richting te geven aan mijn volgende blogs. Collega’s en werkgevers heb ik niet, ik kan heel autonoom werken en voldoende mijn persoonlijke kwaliteiten, bv. mijn humor inzetten.
Maar spijbelen kan ik ook niet. Triest maar waar.
Want spijbelen is een dag niet naar school of werk gaan, omdat je even behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Veel mensen hebben een hoge arbeidsethos en werken zelfs door als ze zwaar verkouden zijn of een griep hebben. Hun hertstel duurt dan wel langer, want het schijnt dat als je je even een paar dagen ziek meldt bij griep je sneller weer de oude bent. Op www.beautify.nl noemen ze spijbelen een ‘mental health day, of een ‘me-dag ‘waarin je door een dagje rustig aan te doen, werkt aan het omgaan met grenzen en het voorkomen van een burn-out. Dus eigenlijk is een spijbeldag bedoeld om uiteindelijk je werkplezier te vergroten.
Dus voel je niet schuldig als je er even helemaal doorheen zit, maar trek wel je conclusies. Want met een spijbeldag los je natuurlijk de problemen op je werk niet op. Dat is dan nog een extra taak die je te wachten staat, dus hoe kun je zo werken dat je zo weinig mogelijke spijbeldagen nodig hebt. Misschien is daarvoor wel eerst een goed gesprek nodig met je baas of met en coach om al je sores eens op een rijtje te zetten, zodat een spijbeldag, of een me-day, of voor mijn part een pyama-dag niet meer nodig is om goed te kunnen functioneren en je werkplezier te verhogen.
