Een regenboog heeft geen achterkant!

Vandaag vier ik, waarschijnlijk als enige, de dag van de regenboog. Ik heb zojuist tweeëneenhalf uur gereden in mijn auto op deze herfstachtige dag en minstens 5 regenbogen gezien, vooral halve. Je kent ze wel, een regenboog die op een bepaalde plaats uit de grond lijkt te komen en er op een andere plaats een stuk verder op weer ingaat. Helaas geen hele regenboog gespot

Pas hoorde ik dat de regenboog geen achterkant heeft. Ik vond en vind dit zeer intrigerend. Want bijna alles heeft een achterkant, een mens, een huis, een bord, een schilderij. Zelfs ‘het gelijk’ heeft een achterkant ‘de achterkant van het gelijk’. Maar een regenboog niet. Het zal je dus ook nooit lukken om achter de regenboog te komen, hoe hard je ook rijdt. Ik heb opgezocht hoe dit komt en natuurlijk is er een natuurkundige verklaring voor. Volgens Wikipedia is een regenboog een gekleurde cirkelboog, die je aan de hemel kunt waarnemen als de zon tegen een nevel van waterdruppels aan schijnt en de zon zich achter de waarnemer bevindt.

Wil je dus naar de achterkant van de regenboog, dan mis je de zon in je rug en is er geen regenboog waarneembaar.

In de bijbel is de regenboog een teken van de belofte van God aan de mens. Hij wordt in de bijbel voor het eerst genoemd na de zondvloed en door de regenboog herinnert God de mens eraan dat hij nooit meer een zondvloed naar de aarde zal sturen. De regenboog is dus voor Christenen een teken van hoop. Nu vraag ik me af of ‘hoop’ ook een achterkant heeft en wat is dat dan. Gaat het dan om wanhoop of hopeloosheid. Ik heb erover nagedacht en helaas ben ik tot de conclusie gekomen dat wanhoop en hopeloosheid op deze aarde wel bestaan. Als ik eraan denk dat het morgen dierendag is en als ik bedenk hoe slecht het gaat met veel dieren, omdat ze worden bedreigd met uitsterven, zoals de bijen of als ik denk aan de plofkip, dan kan ik daarover een gevoel van wanhoop krijgen, maar bij deze problemen denk ik ‘er is nog wat aan te doen’ Zo is het deze week ook de week van de eenzaamheid. Iemand die eenzaam is, omdat hij alleen is of onbegrepen, omdat hij geen vrienden heeft of problemen heeft zich te uiten, omdat hij zich niet kan hechten of zichzelf waardeloos vindt, omdat hij depressief of psychotisch is, kan een mens zich enorm hopeloos voelen. Ook daar is vaak wat aan te doen, als wij maar naar elkaar omkijken, elkaar respecteren en accepteren ondanks kwetsbaarheden. Als wij omzien naar elkaar.

Of is een pot met goud de oplossing voor hopeloosheid en eenzaamheid. Als je nu maar een pot met goud of geld hebt, kun je dan al je doelen bereiken en je eenzaamheid opheffen. Volgens de Folklore is er aan het begin en aan het eind van de regenboog een pot goud te vinden.  Alleen is het onmogelijk om die pot goud te bemachtigen. Dit omdat de regenboog niet alleen geen achterkant heeft maar ook geen begin of einde.

Kortom, een regenboog is een prachtig natuurverschijnsel en voor velen een teken van hoop en trouw, maar het is slechts een teken. De regenboog zelf blijft onbereikbaar. Dus richt je niet langer op het bereiken van de achterkant of het begin en einde van de regenboog maar geniet als hij er is van de prachtige kleuren van de regenboog.

En in die zin kun je ook werken aan de aanpak van (de week van de) eenzaamheid. Door te genieten van de veelkleurigheid van de mensen om je heen en uit te delen uit je eigen gouden pot, gevuld met vriendelijkheid, geloof, aandacht, liefde, trouwe en hoop en zo de lege pot van de ander te helpen vullen.