En de nationale kringloopdag
Vanmorgen zag ik op het journaal dat het vandaag ‘nationale ouderendag’ is. Er werden suggesties gegeven om om te zien naar ouderen in je omgeving. Zo kwamen ze met ideeën om ouderen in je straat uit te nodigen op de koffie of een praatje te maken met ouderen in jouw buurt. Veel buurthuizen en andere instellingen organiseren vandaag extra activiteiten voor ouderen, waarin ontmoeting en ontspanning een grote rol spelen. Ik zag filmpjes van grijsaards, al of niet met rollator, die gezellige dingen met elkaar gingen doen.
Ik had nog nooit van deze dag gehoord, dus, nieuwsgierig als ik ben, ging ik direct even op zoek naar informatie over deze ‘grijze dag’. Laat het nu vandaag ook nog bewolkt en herfstig zijn, dat maakt de dag extra grijs.
Op de site van de ‘wereld feesten almanak’ las ik dat op 14 september 1990 de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de eerste dag van oktober heeft uitgeroepen tot ‘The International Day of Older Persons’. In Oosterse culturen blijkt deze dag in het teken te staan van respect voor de ouderdom en de daarbij horende gebreken. Dit klinkt me niet verkeerd in de oren, want al ben ik nog geen 80 plus, langzamerhand krijg ik toch te maken met verschijnselen die mij vertellen dat ik ouder aan het worden ben. Dit gaat om zichtbare veranderingen, zoals grijze haren, die ik met verf probeer te verbloemen, rimpels, terugtrekkend pigment. Ook zit ik, net zoals de meeste van mijn leeftijdsgenoten, wat vaker bij de dokter met kwalen of kwaaltjes, die mij vertellen dat de aftakeling is ingetreden.
En dat is geen wonder, want volgens de Verenigde Naties ben je al een oudere als je de 55 passeert. Ik vind dat zelf vrij jong, en beschouwde mensen altijd pas echt oud boven de 80. Ik vind die 25 jaar daartussen eerder een tussenfase waarin je langzaam je middelbare leeftijd achter je laat en met een beetje geluk en gezondheid toeleeft naar je oude dag, waarop je met je rollator of scootmobiel jaarlijks mee doet aan de ‘Internationale Ouderendag’. Maar het voordeel van de visie van de VN is wel dat je vanaf je 55 al mag rekenen op respect voor je ouderdom. En wie wil dat nou niet, dat er respectvol met je wordt omgegaan, in elk geval al vanaf je 55e en niet pas op je 80e.
Maar nu las ik dat ‘respect’ niet centraal staat vandaag in Westerse landen. Dat vind ik nou jammer. Bij ons staat vitaliteit van 55-plussers centraal. Dus niet je lekker laten verwennen door je omgeving omdat je grijze haren hebt, maar hard werken om vitaal te blijven. Op mijn telefoon staat onder het artikel van de ‘Internationale Ouderendag’ ook direct een reclame van een winkel voor sportkleding en andere sportartikelen. Ik denk dan toch al snel dat het een commercieel idee is, ook toen ik las dat er overal beurzen zijn voor ouderen waar deze doelgroep zijn portemonnee kan trekken en iets kan aanschaffen om de vitaliteit te verbeteren. Dus helemaal geen respect, maar hard aan de slag gaan en zolang je nog geen scootmobiel hoeft aan te schaffen, kun je je gespaarde geld uitgeven aan de sportschool, de wandelclub, de sauna[FvdP1] , de e-bike winkel, maar ook aan elastieken kousen, een fietshelm en een lidmaatschap voor de bridgeclub. En dan maar hopen dat je met deze manier van leven niet eenzaam oud wordt, maar vitaal en met opgeheven hoofd minstens de 80 haalt, maar misschien ook wel de 90 en tegenwoordig zijn er steeds meer mensen die voor de 100 gaan.
Maar nog één nachtje slapen en dan is het de Nationale Kringloopdag. Op de site van Nationale Kringloopdag las ik dat dit jaar alles draait om ‘Kringloopgeluk’. Voor mij een nieuw woord. Dus als je als 55-plusser de Ouderendag hebt overleefd, dan kun je je hart ophalen bij één van de 200 deelnemende kringloopwinkels in Nederland. Dus als je in de fase van aftakeling wordt geconfronteerd met de kringloop van het leven, bestaande uit 3 fasen en eindigend met de dood, kun je je ook verdiepen in de kringloop van ‘spullen’. In de meeste winkels worden morgen activiteiten georganiseerd, met als doel: ‘het bevorderen van kwaliteit en doelmatige product- en materiaal hergebruik, alsmede (een prachtig woord trouwens) het stimuleren van sociale ondernemerschap’. Maar niet alleen het bevorderen van het hergebruiken van spullen, maar ook het vergroten van je geluk, in dit geval je ‘kringloopgeluk’, welke ontstaat of wordt vergroot als je voor een prikkie een ‘schat’ hebt gevonden en aangeschaft.
Het bezoeken van kringloopwinkels is een bezigheid voor mensen van alle leeftijden, opleidingsniveaus en etnische achtergronden. Ook als oudere kun je er veel spullen brengen, die je overhebt als je kleiner gaat wonen, kleding die je niet meer past, eigenlijk alles wat nog heel is, maar je om wat voor reden niet meer gebruikt. En je kunt er ook van alles kopen om respect af te dwingen voor je oude dag, zoals nette nog bruikbare kleding, tassen en hoeden, tweedehands computers, televisies en huishoudelijke apparaten, boeken en muziek, spelletjes en knutselmateriaal. Maar als je niet zozeer bezig bent met respect maar je je meer richt op vitaliteit, dan kun je er ook sportkleding, fietsen, hometrainers en fietshelmen aanschaffen.
Het lopen naar de kringloopwinkel is op zich al een activiteit die meewerkt aan je vitaliteit en in veel kringloopwinkels is een koffiecorner, om gezellig een kopje koffie te drinken of een soepje of een broodje bal te eten. Ook zijn in veel kringloopbedrijven ouderen actief, bij het in ontvangst nemen en sorteren van goederen en het netjes houden van de winkel en de verkoop van de spullen.
Kortom, voor veel mensen dus de kans op 2 feestdagen achter elkaar. Net als Kerst, Pasen en Pinksteren in op 2 dagen worden gevierd.
Als ik dit lees is het toch allemaal heel fijn om 55-plusser te zijn.
