Maar wie is de master
Wat is nu eigenlijk een master bedroom. Volgens de definitie is de master bedroom de slaapkamer waar het gezinshoofd slaapt. Maar wie is het gezinshoofd. Volgens wikifin.be ben je gezinshoofd als je samenwoont met een of meerdere gezinsleden die geen eigen inkomsten hebben. Op dezelfde site wordt beweerd dat je alleenstaande bent als je daadwerkelijk alleen woont en je bent samenwonende als je geen gezinshoofd bent en geen alleenstaande.
Dus dat betekent, dat als je als stel allebei werkt, er geen gezinshoofd is en als je in een partnerrelatie niet werkt, of liever gezegd, niet over eigen inkomsten beschikt, je ook geen gezinshoofd kunt zijn.
Oké, dus in bovenstaande omschrijving heb je ‘recht’ op de master bedroom als je geld binnenbrengt en de niets verdienende partner heeft daar geen recht op. Heel vreemd en misschien ook wel wat gedateerd als je slaapplaats in huis afhangt van je financiële situatie.
Gelukkig kwam ik op ‘watbetekentditwoord.nl’ nog een andere betekenis tegen. Daar staat dat een master bedroom een slaapkamer-eenheid van de ouders is. Ook weer bijzonder, want dan kun je geen master bedroom hebben als je geen kinderen hebt.
Maar meestal noemen we in ons taalgebruik de grootste slaapkamer de master bedroom, vooral als deze is voorzien van een kingsize bed, een kledingkast of inloopkast, en als mensen veel geld hebben is er zelfs nog een aangrenzende badkamer, die louter bestemd is voor de master bedroom gebruikers.
Ik kijk graag naar Engelse huizenprogramma’s, zoals ‘droomhuis op het platteland’ en ‘de grote verhuizing’. En altijd komt de ‘master bedroom’ ter sprake. De meeste kijkers zullen wel denken dat het stel dat een huis zoekt samen in de grootste slaapkamer gaat slapen. Die indruk wordt namelijk gewekt. Ik heb nog nooit gezien dat er werd gezegd: “dit is de master bedroom voor mevrouw en de kamer daarnaast is de bedroom voor meneer, want die heeft geen eigen salaris”. Of: “dit is de slaapkamer voor mevrouw en de kinderen en meneer neemt de kamer op zolder, waar hij ook zijn kantoor heeft”. Of: “meneer slaapt in de master bedroom en mevrouw beneden op de slaapbank en in het weekend slapen ze samen”.
Toch blijkt uit onderzoek dat 25% van de stellen in Nederland apart slapen, dikwijls of altijd. Dat kan veel verschillende oorzaken hebben. De meest bekende is het snurken van meestal de man, waardoor een licht slapende vrouw niet tot voldoende rust komt. Het kan ook te maken hebben met een verschillend ritme, bv. een vrouw komt laat thuis van haar avonddienst en als ze dan bij haar man in bed kruipt wordt hij wakker en het duurt een lange tijd voor hij dan in slaap valt, waardoor hij de volgende dag geradbraakt is. Dus het gaat dan vooral om praktische redenen waarom mensen apart slapen, maar ja, dat vertel je natuurlijk niet op de tv.
Natuurlijk kun je ook apart slapen omdat er een crisis is in het huwelijk en één of beide partners hebben besloten in elke geval voorlopig niet samen het bed te delen.
Dan zijn er nog de kinderen. Kinderen kunnen een grote invloed hebben op het slaappatroon, maar ook op de slaapplaats van de ouders. Jonge ouders kiezen er soms tijdelijk voor om af en toe even apart te slapen, omdat de baby of peuter ’s nachts zo vaak in de weer is, dat het handig kan zijn om in elk geval één ouder goed te laten slapen. Er zijn ook ouder die altijd of vaak slapen met één of meerdere kinderen in bed of in een ledikant of wieg naast hun bed. Dat kan tijdelijk zijn, door ziekte of andere omstandigheden of in verband met het voeden van een baby in de nacht. Maar er zijn ook gezinnen die standaard met hun jonge kinderen slapen en bij te veel onrust in bed neemt een ouder de toevlucht tot de kinderkamer, de logeerkamer of de bank.
Over de voor en tegens van slapen met kinderen in je bed wil ik het hier niet verder hebben, wel wil ik nog even zeggen dat 75% van de kinderen op deze aarde met hun ouders slaapt. Dikwijls is er geen sprake van een slaapkamer maar wordt er in dezelfde ruimte geslapen, als waar wordt geleefd.
Toch wil ik nog wel even terugkomen op het woord ‘master bedroom’. Want wie is in de realiteit van elke dag of liever gezegd van elke nacht, de master. Is dat de peuter, die elke nacht 7 x schreeuwt en waarvan de ouders na de 6e keer het kind te hebben getroost of vermanend toegesproken, hun kind maar tussenin leggen en om 5 uur wakker worden omdat hun peuter door het hele bed kruipt. Of is de master de man die liefdevol tijdens een zware verkoudheid op de logeerkamer gaat liggen, om zijn partner niet te besmetten en lastig te vallen met zijn gekuch en gesnotter.
Of is het gewoon een raar woord en moeten we niet spreken van de master bedroom, maar gewoon van de slaapkamer van papa en mama, of de slaapkamer van papa en die andere is de slaapkamer van mama. Maar misschien is het gewoon de grootste (slaap-)kamer in huis en komt er geen master aan te pas en wordt hij gewoon gebruikt op een manier die voor een bepaald gezin, in een bepaalde samenstelling, in een bepaalde fase het handigst is.
