De week van de lentekriebels.
Hebben kinderen ook al last van lentekriebels
Het is op scholen in Nederland de week van de lentekriebels, hoe ga je daar als ouders mee om.
Begin deze week werd ik gebeld door Groot Nieuws radio. Zij vroegen mij of ik mee wilde doen aan een interview over lentekriebels. Eerlijk gezegd dacht ik eerst aan de grote schoonmaak die veel vrouwen vroeger hielden en waarbij ze hun huis van onder tot boven schoonmaakten. Maar daar zouden ze me niet voor bellen leek mij. En toen dacht ik ook nog aan hooikoorts, de kriebels veroorzaakt door pollen of stuifmeel, beginnend in de lente. Of staan ‘lentekriebels’ ook wel voor het einde van de winterdip
Maar gelukkig sprak ik al deze gedachtenspinsels niet uit en vroeg ik ‘gaat het over seksualiteit’.
In de roos, op 2500 basisscholen is het deze week de nationale projectweek van de Lentekriebels, een week lang over weerbaarheid, relaties en seksualiteit. Het thema van de week is ‘anders’ en het gaat in het programma over seksuele diversiteit, gender, verschillende religies en culturen, maar ook over ziekte en beperking. Wow, dacht ik, wat een enorm onderwerp om in 1 week te stoppen. Ik ben er over gaan lezen, en zag dat het lesprogramma geschikt was voor 4 jarigen tot en met groep 8 en dat de onderdelen afgestemd waren op de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van het kind.
Een dag voor de uitzending kreeg ik nog een mail met de vragen van het interview. Een stuk of 6 vragen waar ik wel uren over zou kunnen praten. ‘Is het wel goed om al zo jong te beginnen met seksuele voorlichting’, ‘hoe moeten (christelijke) ouders hun kinderen voorlichten’ ‘wat adviseer je ouders die het ongemakkelijk vinden om te praten over seksualiteit’. Ik was blij met deze vragen en zag het helemaal zitten om aan het interview mee te doen, ’s ochtends om kwart over 8.
Dus ik op tijd mijn bed uit, zodat ik niet meer zo slaperig zou klinken op de radio en toen was het zover. Ik vertelde in 1 zin dat het lesprogramma afgestemd was op alle leeftijden en als ouders zich zorgen zouden maken wat hun kinderen op school zou worden geleerd, dat ze dan het beste contact met de school zouden kunnen opnemen en vragen naar de inhoud van de lessen. Dan heb je ook thuis voldoende tijd en mogelijkheden om op de lessen verder te sparren en soms misschien ook te zeggen dat juf het ene zegt maar dat jij daar zelf een beetje anders over denkt.
Toen kwam nog de vraag of seksuele opvoeding niet thuis zou moeten plaatsvinden in plaats van op school. Volgens mij is het onmogelijk om het op school niet te bespreken en ik noemde als voorbeeld dat een kleuter een andere kleuter zit te duwen en deze dat niet fijn vindt. Als juf dan het kind dat geduwd wordt helpt om te zeggen dat hij het niet leuk vindt, is dit ook seksuele opvoeding, net zoals het goed is dat juf af en toe eens in de gaten houdt wat er allemaal op de kleuter wc gebeurt.
4 minuten en mijn tijd was op. Dat was echt een vluggertje.
Was het nu een 4 minuten gesprek over hooikoorts of de grote schoonmaak dan had ik dat begrepen. Maar goed dat scholen er elk jaar geen 4 minuten maar een week aan besteden en ik hoop dat de onderwerpen ‘weerbaarheid, relaties en seksualiteit’ vaak terugkerend thema’s zijn thuis en op school.
