Het kan altijd erger.
Bovenstaande spreuk las ik in www.leukespreuken.nl
Ooit heb ik een EHBO cursus gedaan en daar leerde je dat je als niet-arts alleen de dood mocht vaststellen als kop en romp gescheiden zijn. Dus als je benen eraf zijn of er je hebt een andere ernstige verwonding, dan heb je niets te klagen, het kan altijd erger, je mag pas klagen als kop en romp gescheiden zijn, alleen dan kun je niet meer klagen. Snik.
Sommige mensen zijn erg streng voor zich zelf en vinden dat ze niet af en toe een baaldag mogen hebben, omdat ze toch alles hebben wat hun hartje begeert; een lieve partner, gezonde kinderen, een fijne baan, geen financiële problemen en een leuk huis.
Maar als je peuter ’s nachts elke uur je wakker heeft geroepen, je hond op het kleed heeft gepoept, je partner zich niet aan de gisteren nog gemaakte afspraken houdt en je buurman te veel lawaai maakt, dan kan het nog steeds altijd erger. Wees blij dat je een buurman hebt. Dat betekent dat je tenminste een huis hebt om in te wonen. Veel mensen op de wereld hebben dat niet. En mekker niet over je peuter, hoeveel kinderloze paren zouden met alle liefde 10 keer voor hun kind opstaan. Of als je partner zich niet aan de afspraken houdt, klaag niet, want je hebt tenminste een partner en er vallen ook nog afspraken te maken. Dat de ander zich daar niet aan houdt is peanuts.
Dus, niet zeuren, het kan altijd erger. Maar is dit voor iedereen weggelegd. Ik hoor wel eens dat iemand jarenlang ernstig ziek is en nooit zeurt of klaagt. Het zou mij niet lukken, als ik nooit zou mogen zeuren of klagen, zou ik acuut uitslag en jeuk krijgen, niet meer kunnen slapen en van binnen langzaam wegrotten. Voor mij is het belangrijk dat ik af en toe mag zeuren en klagen. Het lucht me op en het helpt ook in het contact leggen en onderhouden met anderen. Af en toe stoom afblazen kan heel heilzaam zijn. .” Als je goed zeurt, schoon je vanbinnen op. Daarna kun je weer lekker fris en fruitig aan de slag.” aldus psychologe Wendy van Mieghem.
Maar niet iedereen denkt er zo over. Tegenwoordig moet je omdenken. Elke probleem zien als een uitdaging. Er is zelfs een boek dat heet ‘lastige kinderen, heb jij even geluk’. En die spreuk kun je overal op plakken. ‘Vervelende baas, heb jij even geluk’, ‘lekkend dak, heb jij even gelukt’, ‘ellendige partner, heb jij even geluk’ ‘grote schulden, heb jij even geluk’.
Vroeger zei een hoogleraar het ook al tegen mij; ‘als je een dag geen fouten maakt heb je niets geleerd’. Ik zei het niet maar dacht ‘de boom in,. Ik vind het heerlijk als een dag op rolletjes loopt, als alles meezit, zelfs het weer en er niets is om over te zeuren en niets mij uitdaagt om actief te gaan omdenken’. Ik kan uitermate genieten als een nieuw recept goed is gelukt, mijn partner zich aan onze afspraken houdt, ons oude huis een tijdje lekkage vrij is en de kinderen zich voorbeeldig gedragen naar mij en naar elkaar en naar iedereen die ze tegenkomen.
En als dat niet zo is, dan vind ik het heerlijk om even te klagen en te zeuren tegen iemand die dat goed verdraagt, die meeleeft en weet hoe zwaar het leven van alledag kan zijn, zelfs als kop en romp nog niet gescheiden zijn en ik slechts last heb van een verkoudheid, een kapotte stofzuiger of een sombere dag waarop de zon niet zichtbaar wordt.
En als ik dan een dag te lang achter elkaar op de computer heb zitten tikken en ik last krijg van mijn rechter arm, dan kan ik me zorgen maken over een eventuele muisarm, maar gelukkig heb ik vandaag geleerd ‘beter een muisarm dan een apenstaartje’, het kan altijd erger.
