En koop een bloemetje voor jezelf.
Als seksuoloog heb ik veel gewerkt met mensen met seksverslaving. Ik werkte volgens de methode ‘Het vat van zelfwaardering’ van Gertjan van Zessen. In zijn boek ‘Als seks verslavend wordt’ schrijft hij onder anderen: ” Seksverslaving is een patroon. Op bepaalde momenten wordt dat patroon geactiveerd: de vrouw gaat naar de sportschool, de man is alleen, en als er geen andere zaken zijn die zijn dringende aandacht behoeven gaat hij achter het scherm zitten om een uur of wat porno te kijken. Bij dat patroon horen bepaalde activiteiten, gevoelens, sensaties en 1 of meer orgasmes. Daarna vervolgt het patroon zich in prettige en minder prettige gevoelens achteraf, schuld, schaamte of voornemens te stoppen, er wordt wel of niet gelogen als de vrouw weer terug is en vraagt hoe zijn avond was.”
Door het patroon dat ontstaat, wordt de eigenwaarde van de man sterk ondermijnt en lukt het hem steeds minder om goed voor zichzelf te zorgen.
De meeste mannen kwamen in behandeling als het ‘uit was gekomen’. Dus als hun partner hun verslaving had ontdekt. Vaak waren ze er redelijk beroerd aan toe, soms waren ze hun baan kwijtgeraakt of was hun bedrijf failliet, vaak was er een enorme relatiecrisis en sommige mannen hadden al een koffertje klaarstaan. Als ze nog 1 keer porno zouden kijken, konden ze vertrekken.
Het eerste gesprek werd altijd besteed aan de uitleg van de verslaving en aan de methode waarmee we aan de slag zouden gaan. De meeste mannen voelden zich echt een 0 bij aanmelding. Het doel was door te werken aan hun zelfwaardering en beter voor zichzelf te gaan zorgen, dat ze weer de regie over hun keuzes kregen en in staat waren te kiezen voor ego versterkend, positief gedrag. En als ze toch in een situatie kwamen waarin ze geneigd waren om op bepaalde prikkels te reageren met hun oude gedrag leerden ze om zich daarvan bewust te worden en te leren kiezen voor alternatieve wissels, die hun eigenwaarde versterkte.
Aan het einde van het eerste gesprek, gaf ik altijd 2 opdrachten mee. De eerste was: als je naar huis gaat, met je auto, motor (veel seksverslaafden reden motor) of brommer of fiets, laat dan eens wat vaker een ander weggebruiker voor. Of in de winkel, dring niet bij de kassa, maar laat een ander voor. Als je dit hebt gedaan geef je jezelf een schouderklopje.
De tweede opdracht was het kopen van een bos bloemen voor jezelf. De meeste mannen hadden nog nooit een bos bloemen voor zichzelf gekocht en soms ook al heel lang niet voor hun vrouw. Maar die vrouw kwam later aan de beurt, eerst nu iets voor jezelf. Ze moesten daar dan thuis een foto van maken en die naar mij opsturen.
Eigenlijk gingen ze altijd opgewekt weg. Ze hadden meer begrip gekregen van hun eigen patronen, voelden zich minder een grote mislukkeling en stuurden altijd braaf een foto op van hun bloemen.
Maar waarom nu dit verhaal in deze coronatijd.
Eigenlijk wil ik iedereen de opdrachten geven die ik ook aan mijn cliënten gaf. Laat iemand voorgaan, op straat, op de stoep, in de winkel, bij de kassa en koop een bloemetje voor jezelf. Gelukkig geven mensen elkaar op dit moment wel vaak bloemen, om elkaar te troosten, te bemoedigen, te feliciteren of om beterschap te wensen. Maar ook om de bloemensector te helpen met hun crisis. Maar bloemen voor jezelf kopen is ook een goed advies, dan hoef je niet te wachten tot je bloemen krijgt van een ander, haal je de lente in huis, doe je iets om je goed te voelen en ….. hoef je niet aan de porno (grapje).
Fina, wat een goed verhaal. Ik hoor je praten. Je slaat de spijker op z’n kop. Wees lief voor anderen en jezelf. We zitten nu allemaal in hetzelfde schuitje.
Neem de wind hoe die gaat en ga mee. Denk er wel aan soms wat te doen buiten je veilige haven. Groetjes