Of past de AO meer bij je
Op 10 juni 1935 werd de AA opgericht. Op de site van de AA Nederland las ik dat ‘ AA Nederland een gemeenschap van mannen en vrouwen is die hun ervaring, kracht en hoop met elkaar delen om hun gemeenschappelijke probleem op te lossen en anderen te helpen bij het herstel van hun alcoholisme’. Het hoofddoel is nuchter te blijven en andere alcoholisten te helpen nuchter te worden.
Maar eerst even het verschil tussen een probleemdrinker en een alcoholist. Een probleemdrinker, volgens Jellinek.nl, is iemand die langere tijd veel drinkt en hierdoor problemen heeft gekregen, op het gebied van gezondheid, werk en relaties. Zo schijnt 10% van de Nederlanders tussen de 16 en 68 een probleemdrinker te zijn. Dat gaat om 1,1 miljoen personen. Een alcoholist is iemand die sterk verlangt naar alcohol, niet kan minderen en blijft gebruiken ondanks de schade. Het gaat om 0,7% van de Nederlanders, dat zijn 82.400 mensen.
Het gaat dus om een verslaving, zoals er vele verslavingen zijn. Je kunt onder anderen verslaafd zijn aan alcohol, maar ook aan eten, aan gamen, aan seks, aan porno, aan geld uitgeven, aan werk en aan medicijnen.
Een verslaving begint doordat iemand iets doet of gebruikt wat hij heel prettig vindt. Daardoor heeft iemand de neiging om het middel steeds meer te gaan gebruiken of de activiteit steeds vaker te gaan doen. Ook aanleg en omstandigheden spelen dikwijls een rol. Als je ouders verslaafd zijn, kun je een gevoeligheid voor verslaving erven en door omstandigheden kan een gewoonte een verslaving worden. Bijvoorbeeld stress, kan de kans op verslaving vergroten en er zijn ook lichamelijke veranderingen door gebruik van middelen, die leiden tot meer gebruik en het afhankelijk worden middelen, ondanks negatieve bijeffecten.
Veel verslavingen worden pas laat erkend door de verslaafde en dikwijls lang geheimgehouden voor de omgeving. Dit komt vooral door schaamte. Mensen gaan zichzelf veroordelen en zijn ook bang door de omgeving veroordeeld te worden. Dit leidt tot het zichzelf veroordelen en naast schaamte tot schuldgevoelens. Daarom wordt er ook vaak in het geheim gedronken, gegeten, porno gekeken etc. en bestaat de verslaving al heel lang voordat hij ontdekt wordt.
Hetzelfde geldt voor eetproblemen, waarvoor je tegenwoordig de AO hebt, de anonieme overeters. Ook dit is een zelfhulpgroep voor mensen met een eetstoornis, dat kan zijn anorexia, maar ook boulimia, eetbuistoornissen en obesitas. De achterliggende ideeën en de aanpak zijn ongeveer hetzelfde als bij de AO.
Als seksuoloog heb ik veel gewerkt met mensen met seks verslaving en vooral met porno verslaving. Ook hier was meestal sprake van een lange voorgeschiedenis van verslaving voordat de mensen in behandeling kwamen. Vaak was het ook nog onder druk van de partner die dreigde de (huwelijks) relatie te verbreken als er niet snel wat gebeurde.
Eigenlijk zijn we bijna allemaal wel ergens aan verslaafd, alleen wordt de ene verslaving meer veroordeeld dan de andere. Iemand met een werkverslaving, wordt minder snel af geserveerd, dan iemand met een heroïneverslaving. En iemand die verslaafd is aan snoep, wordt anders bekeken dan iemand die verslaafd is aan gamen. Daarnaast is het natuurlijk ook nog de vraag in hoeverre ondanks de verslaving, iemand nog goed kan functioneren. Heroïneverslaving heeft andere gevolgen dan een koopverslaving. Maar voor alles geldt dat de verslaafde de controle over zijn gedrag is kwijtgeraakt en er zijn bijna altijd gevoelens van schaamte en schuld die de openheid en eerlijkheid over de verslaving niet vergroten en dus de behandeling in de weg kunnen staan.
Maar waar ben jij aan verslaafd. Denk daar eens goed over na en vraag het eens aan je omgeving. Misschien vindt je omgeving dat je verslaafd bent aan je telefoon, maar vind je zelf je telefoongebruik alleen maar nuttig. Of misschien drink je elke dag 3 biertjes en kun je best een dagje zonder, maar vindt je partner dat je verslaafd bent, omdat je wel 1 dag zonder kunt, maar het er dan de hele avond over hebt totdat je de volgende dag meer mag.
Hoe fijn zou het zijn als we ons niet meer hoeven te schamen of ons schuldig hoeven te voelen voor onze zwakke kanten. Onze verslavingen, onze psychische kwetsbaarheden (wie heeft ze niet) en onze lichamelijke ongemakken. Hoeveel mooier zou de wereld zijn als we ons geaccepteerd voelen zoals we zijn en ook onszelf accepteren met al onze sterke en minder sterke kanten. Want als we open zijn geven we de ander ook de mogelijkheid om ons te helpen, ons te steunen en te troosten. Dan kunnen we ons in elkaar herkennen en onze vooroordelen achter ons laten.
Dit is wel een hele serieuze blog geworden op de verjaardag van de AA. Laat het een dag zijn van de VO, de Veilige Openheid. Of de dag van de GT, de Gedroogde Tranen, voor hen die open zijn naar de ander en zich laten troosten. Misschien wel de dag van de BB, de Bijzondere Betrokkenheid op elkaar, ook als het met iemand wat minder gaat.
En voor mij is het de dag van de SB, de Serieuze Blog.
